De vroegste datum, die we nu kennen in verband met het ontstaan van Nieuweroord, is 20 juni 1798. Toen troffen de " Markegenoten van Bork en Broek " met Van Echten een regeling, over de afvoer van veen door Hoogeveens water. Bij dat akkoord werden de Markegenoten van Bork en Broek verleend: "Het regt om hunne veenen en andere voortbrengselen door de kolonie en derzelver vaart en vallaten af te voeren tegen betaling van bepaalde afvaarts-, opvaarts- en lastgelden en onder de last om geen water, hoegenaamd,door vaarten, wijken of sloten, grondpompen of andere kanalen af te tappen, tot schade van die van Hoogeveen, alsmede om zoveel mogelijk te zorgen dat derzelve met geen overtollig water wordt belast".

Op grond van allerlei overwegingen besloten de eigenaren van het Bork en Broek met de veenexploitatie te stoppen en het veen te verkopen. Op 22 maart 1847 werd een voorlopige koopakte gepasseerd tussen de Markegenoten van het Westerbork en het Broek enerzijds en Christiaan Julius Portman te Alkmaar anderzijds. Het ging om ruim 1.408 Ha veen en dalgrond (afgeveend en in cultuur gebracht voormalig hoogveen). Op 17 maart 1849 vond de definitieve overdracht plaats aan een groep investeerders, bestaande uit:

1. Andries de Wilde, grondeigenaar te Soestdijk
2. Klaas Koopman, rentenier te Amsterdam
3. Johan Coenraad Rahder, koopman te Amsterdam
4. Herman A. van de Wall-Bake,rijks-muntmeester te Utrecht
5. Barend Kooy, koopman te Amsterdam

Rahder, De Wilde en hun partners gingen voortvarend met de verdere vervening aan de slag. Daartoe richtten zij "De Maatschappij tot Exploitatie der Westerborker en Broekvenen" op, gevestigd te Amsterdam. Andries de Wilde en Johan C. Rahder werden directeur.Rahder had het meeste verstand van vervenen en hij werd dan ook met de dagelijkse leiding belast. Voor hem werd een riant herenhuis gebouwd. Het was een uitzonderlijk groot huis en kreeg de naam "Nieuweroord". Volgens overlevering zou het vernoemd zijn naar het landgoed "Nieuwenoord" tussen Hilversum en Baarn, een paar kilometer noordelijk van Huize Pijnenburg, waar Andries de Wilde woonde.

In 1865 sticht Rahder in Nieuweroord een machinale turffabriek, om de hier gegraven turf te verwerken. In 1885 werkten hier 200 mensen. Begin 1900 is er ook sprake van een arbeiderskaart, die de arbeiders bij zich moesten dragen, wanneer ze in het veen werkten

In de eerste helft van deze eeuw ontwikkelde Nieuweroord zich tot een agrarisch dorp. Na de tweede wereldoorlog gaan steeds meer inwoners werken in de industrie in Hoogeveen.

In 1967 wordt het dorpshuis Vuurkörf geopend, dat gezien wordt als een symbool van de saamhorigheid van de mensen in Nieuweroord.